Τίτλος εισήγησης: Ο Προγραμματισμός ως Επιτελεστική Πρακτική σε Ζωντανές Οπτικοακουστικές Παραστάσεις λέξεις κλειδιά: οπτικοακουστικές παραστάσεις, προγραμματισμός, επιτελεστική πρακτική, προγραμματισμός σε πραγματικό χρόνο, ζωντανά γραφικά, μουσική με υπολογιστή keywords: live-coding, audiovisual performances, perforative arts, live-visuals, computer music
Η επιστήμη των υπολογιστών σε επίπεδο υλισμικού, έχει επιτρέψει τα δύο συστατικά που συνθέτουν μια ζωντανή οπτικοακουστική παράσταση, ο ήχος και η κινούμενη εικόνα, να συνθέτονται ταυτόχρονα και σε πραγματικό χρόνο. Η έννοια σε πραγματικό χρόνο, που χρησιμοποιείται ευρέως στις μέρες, αποτελεί μια σύμβαση και ερμηνεύται ως ταχύτητα μεγαλύτερη της ταχύτητας των αντιληπτικών οργάνων του ανθρώπου. Επιπρόσθετα, νέες τεχνικές σε επίπεδο λογισμικού, δίνουν τη δυνατότητα στον δημιουργό να συνθέτει και να ελέγχει ολοκληρωτικά τη σύνθεση του οπτικοακουστικού υλικού μέσω αλγοριθμικών διεργασιών και προγραμματισμού κατα τη διάρκεια της παράστασης. Έτσι ο ρόλος του καλλιτέχνη επι σκηνής καθίσταται πολυδιάστατος, μιας και πρέπει να δημιουργεί τα μουσικά και γραφικά όργανα που θα χρησιμοποιήσει, να συνθέτει το έργο και να εκτελεσει την σύνθεση ενώ βρίσκεται στη σκηνή κατά τη διάρκεια της παράστασης. Αν και οι διεπαφές ανθρώπου μηχανής εξελίσσονται και διευρύνονται με ταχύτατους ρυθμούς, η παραπάνω τεχνική, προσδίδει το μέγιστο των δυνατοτήτων σε οτι αφορά την ελευθερία αυτοσχεδιασμού κατα τη διάρκεια της οπτικοακουστικής παράστασης, λόγω του ότι μέσω του προγραμματισμού είναι δυνατόν να δημιουργήσεις φράσεις, που είναι αδύνατον να αναπαραχθούν απο το ανθρώπινο σώμα. Αποτέλεσμα αυτού, είναι η επιτελεστική τεχνική του προγραμματισμού σε πραγματικό χρόνο (live coding), να κερδίζει συνεχώς έδαφος και κάθε μέρα να αυξάνονται οι καλλιτέχνες που προγραμματίζουν επι σκηνής, με τα μάτια καρφωμένα σε έναν υπολογιστή. Έτσι ο καλλιτέχνης, χρησιμοποιώντας τον υπολογιστή ως οπτικοακουστικό όργανο, και προγραμματίζοντας επι σκηνής, στερείται παραστατικότητας με το σώμα καθηλωμένο κατα τη διάρκεια της παράστασης. Αντίβαρο αυτού, η ταυτόχρονη προβολή του κώδικα που συνθέτει το οπτικοακουστικό αποτέλεσμα και διαμορφώνεται κατα τη διάρκεια της παράστασης, με αποτέλεσμα να προσδίδει αίγλη στην παράσταση, προβάλλοντας την βιρτουόζικη πρακτική του προγραμματισμού που κατέχει ο καλλιτέχνης.