• 2000 Objects - Classes - Πρότυπα (αρχίζουν με μεγάλο γράμμα)
• Στείλαμε το μήνυμα default στο πρότυπο Server και πήραμε μια απάντηση "localhost". Κάθε έίδος αντικειμένου καταλαβαίνει διαφορετκά μηνύματα (interface) ή ίδια αννα έχει άλλο αποτέλεσμα.

Server.default;

τα μηνύματα αρχίζουν πάντα με μικρό γράμμα.)

Primitives είναι κώδικας κομπιλαρισμένος έτσι ώστε να δουλέυει το σύστημα. Βασικές διαδικασίες που χρειάζεται ο κώδικας για να τρέξει. Η πράξη της πρόσθεσης είναι γραμμένος σε κώδικα μηχανής και οχι σε γλώσσα SuperCollider. Όπως τα άτομα στον περιοδικό πίνακα για να δημιουργήσουμε μόρια.

Λεξιλόγιο - Interface

Οργάνωση Προτύπων βάση των οργανισμών. Καθορισμός αρχής λειτουργίας. Το κλειδί της κατανόησης είναι να μεταδόσουμε την αρχή λειρουργία και απο πίσω κρύβεται μια ιστορία (βιολογικό - narrative http://en.wikipedia.org/wiki/Paradigm).

Τρόπος να βρεί ένα προγραμμα να μεγαλώνει. Κατασεκυή software. Αρχιτεκτονική. Αν κάνεις το software πιο μεγάλο φτάνεις στα όρια. Λόγω στατικών. Narrative. Με βασική αρχή δόμισης οτι όταν να μεγαλώνει να μπορεί να στέκεται. Αντικειμενοστραφής προγραμματισμός.

Η γλώσσα γνωρίζει τον ευατό της και μπορεί να αλλάζει.

Collection.dumpClassSubtree

Collection είναι ένα αντικείμενο που μπορεί να μαζέψει άλλα αντικείμενα.

/*
Αλγοριθμική δόμηση ήχου

Taking notes from IZ lecture
Aris Bezas 12:13 PM Mar 7, 2013
*/

/*
- Πως λειτουργεί?
- Το αρχείο που γράφουμε είναι ένα workspace (from Smalltalk)
- Όταν γράφουμε κώδικα σε έα workspace δεν κομπιλάρουμε όλα τα περιεχόμενα του workspace όπως την C ή άλλα προγράμματα εκτελούμε μέρη αυτού επιλέγοντας το και με Cmdd
 -O Server είναι ένα Software Synthesizer εκεί τρέχουν όλες οι διαδικασίες σύνθεσης.
- Η αλγοριθμική δομή μπορεί να είναι σε δύο επίπεδα ή sample προς sample (στη σύνθεση του ήχου ατού προς αυοτύ σε επίπεδο SynthDef) ή νότα προς νότα.

To SynthDef καθορίζει την αλγοριθμική δομή του ήχου σε επίπεδο sample προς sample.
*/
(
SynthDef("noisy",
	{
		var output; // ; για να δηλώσουμε οτι τελίωσε το statement
		output = WhiteNoise.ar;
		Out.ar(0, output);
	}
).send
)
/*
To πρότυπο Out.ar(0, output) δηλώνει οτι τα κανάλια αρχινάνε απο το 0 (που είναι το αριστερό) και στέλνει σε αυτό το output.
Αν θέλουμε να στείλουμε σε 2 κανάλια χρησιμοποιούμε το Array ή συστοιχία
*/
(
SynthDef("noisy",
	{
		var output;
		output = WhiteNoise.ar;
		Out.ar(0, [output, output]);
	}
)
)

//Αν θέλουμε 20 κανάλια (απο το 0~19)
(
SynthDef("noisy",
	{
		var output;
		output = WhiteNoise.ar;
		Out.ar(0, output ! 20);
		//Out.ar(0, output.dup(20));
	}
)
)

//Αν θέλουμε 20 κανάλια που να αρχίζουν απο το 12 (απο το 12~31)
(
SynthDef("noisy",
	{
		var output;
		output = WhiteNoise.ar;
		Out.ar(12, output!20,);
	}
)
)

d = Synth(\izClass)
/*
Ο αλγόριθμος αποτελείται απο κόμβους οι οποίοι είναι γεννήτριες.
Inputs, controls, παράμετροι τα γράφουμε σαν ορίσματα στο function.

Παρενθεση μετα απο πρότυπο (λέξη με κεφαλαίο γράμμα) είναι συντόμευση του .new.

Μέσα στο function γράφουμε με σωστή σειρά και σωστή ενφώλευση.
Η δήλωση των μεταβλητών (var) γίνεται στην αρχή του function, μετά το άγκιστρο (σύμβαση για την ταχύτητα). Φτιάχνω ένα δοχείο για να βάλω κάτι και αυτό το κάτι έχει και όνομα. Οι υπολογιστές δουλέυουν με αριθμούς όχι με ονόματα. Και αυτοί οι αριθμοί είναι θέσεις μνήμης. Δημιουργούμε θέση στο C++ έχει συγκεκριμένο μέγεθος. Στο SC που είναι non-type γλώσσα δεν δηλώνω μέγεθος είναι ένα σακί.

Η τελέια σημαίνει στείλε ένα μήνυμα στο κουτί.
Το ίσον είναι βρές αυτό το δοχείο και βάλτου κάτι μέσα.

=============================================================
*/
(
SynthDef("noisy",
	{
		var output;
		output = WhiteNoise.ar;
		Out.ar(0, [output, output]);
	}
).add
)

//Εδώ έχουμε φτιάξει το patch. Δεν έχουμε πατήσει κάποια νότα (το Synth είναι η νότα) γι' αυτό και δεν ακούμε κάτι.

Synth("noisy")

// Cmd + . σταματάει
//=============================================================
// Τα variables δεν χρειάζεται να έχουν διαφορετικά ονόματα γιατί αυτά τα ονόματα ισχύουν μόνο μέσα στα function που βρίσκονται (black boxes).
(
SynthDef("noisy2",
	{
		var output;
		output = WhiteNoise.ar(LFNoise0.kr(7).range(0.05, 0.3));
		Out.ar(0, [output, output]);
	}
).add
)

Synth("noisy2")

//=============================================================
// Τοποθέτηση παραμέτρων για έλεγχο
// Όπου υπάρχουν αριθμοί μπορούμε ν βάλουμε ονόματα και να ελέγουμε αυτά τα ονόματα (ορίσματα - μεταβλητές)
// αυτές δεν τις ορίζουμε σαν απλές μεταβλητές αλλα σαν ορίσματα - arguments
(
SynthDef("noisy3",
	{
		|freq=7, lo=0.05, hi=0.3|
		//arg lfNoiseFreq=7, lo=0.05, hi=0.3;
		var output;
		output = WhiteNoise.ar(LFNoise0.kr(freq).range(0.05, 0.3));
		Out.ar(0, [output, output]);
	}
).add
)

Synth("noisy3", \freq, 1)
Synth("noisy3", [\freq, 1, \lo, 0.1])

//=============================================================
// Έλεγχος την ώρα που τρέχει
(
SynthDef("noisy4",
	{
		|freq=7, lo=0.05, hi=0.3|
		var output;
		output = WhiteNoise.ar(LFNoise0.kr(freq).range(0.05, 0.3));
		Out.ar(0, [output, output]);
	}
).add
)

a = Synth("noisy4")
a.set(\freq, 200)


//=============================================================
// Έλεγχος στην κατασκευή του αλγορίθμου
(
SynthDef("rezNoise",
	{
		|freq=400, rate = 7|
		var source, output;
		source = WhiteNoise.ar(LFNoise0.kr(freq).range(0.05, 0.3));
		output = Ringz.ar(source, freq);
		Out.ar(0, [output, output]);
	}
).add
)

a = Synth("rezNoise")

// Δημίουργια λγόριθμου που θα αλλάζει το freq
// Ο αλγόριθμος θα τρέχει σε μια Routine δηλαδή θα τρέχει στον χρόνο.
// Δημιουργούμε ρουτίνες στέλνοντας σε ένα function το μήνυμα fork (r = {}.fork)

(
r = {
	loop
	{
		0.04.wait;
		a.set(\freq, 200 rrand: 4000)
	}
}.fork
)

// Mια μικρή μελωδία

(
r = {
	var melody;
	melody = ([0, 4, 7, 10, 9, 8, 7, 3, 0] + 60).midicps;
	inf.do
	{
		|index|
		0.1.wait;
		//a.set(\freq, melody.at((index%7)))
		a.set(\freq, melody@@index)
	}

}.fork
)